Auditorium

“A nocturnal record; a psychological horror movie on wax”: έτσι περιγράφουν οι ίδιοι οι Βρετανοί τον 3ο δίσκο τους. Τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία τους “Undertow” (Infectious Recs, 2015) ήταν αρκετός χρόνος για την τριάδα από το Derbyshire ώστε να εξελίξει τον ήχο της, προσθέτοντας διακριτικά ηλεκτρονικά στοιχεία και χαρίζοντας έτσι έναν πιο mainstream αέρα, χωρίς όμως να χάνει ούτε λεπτό την ιδιαιτερότητα που διακρίνει τους Drenge! Ένας εξαιρετικός, βαρύτερος και πιο σκοτεινός δίσκος που σίγουρα δε θα αφήσει ασυγκίνητους τους φίλους της μπάντας αλλά και όσους αρέσκονται με τη νέα indie/garage/post-punk βρετανική σκηνή (βλέπε Protomartyr, Idles κτλ).
Προτεινόμενα κομμάτια: Bonfire of the City Boys, Teenage Love, No Flesh Road

Ιδού ένα σχήμα που δύσκολα μπορείς να το κατατάξεις με σαφήνεια σε κάποιο μουσικό είδος (και αυτό μας αρέσει). Καθώς το περιοδικό Mojo χαρακτήρισε την 6η κυκλοφορία του λονδρέζικου avant-garde, experimental γκρουπ ως “genre defying”, οι Teeth of the Sea δημιουργούν μια ιδιαίτερη μουσική κατάσταση με ποικίλες επιρροές από Brian Eno και Neu! μέχρι post-rock φιλοσοφίες και πρώιμο βρετανικό club ήχο (π.χ. ‘Gladiators Ready’). Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως δυναμικό –urban– soundtrack (θα το άκουγα και ως ένα meta-score του "Blade Runner"), σκοτεινό αλλά και βιομηχανικό συνάμα, μεταμορφώνοντας έτσι – ή μάλλον εξελίσσοντας – τη νέα ψυχεδελική/ kraut σκηνή της Βρετανίας. Ιδανικό συνοδευτικό για νυχτερινές περιπλανήσεις και μουσικά γούστα που δεν φοβούνται την αμφισβήτηση.
Προτεινόμενα κομμάτια: I’d Rather Jack, Hiraeth, Visitor

Δεύτερη κυκλοφορία για το garage/punk σχήμα από το Los Angeles και τα πράγματα εδώ είναι απλά: ατόφιος, σχεδόν ακατέργαστος garage punk ήχος που ενσαρκώνει με ιδιαίτερη επιτυχία όλη την female (κατά κύριο λόγο) punk/rocknroll κληρονομιά των Η.Π.Α. Άλλοτε σε riotgrrrl/ grunge μονοπάτια όπως τα όρισαν οι Bikini Kill και οι Hole και άλλοτε ενσωματώνοντας τον μελαγχολικό λυρισμό της ιέρειας Patti Smith, οι Feels κυκλοφόρησαν έναν άμεσο και χωρίς περιττούς χρωματισμούς δίσκο, σε παραγωγή του θρυλικού Tim Green (Bikini Kill, Sleater Kinney) που σίγουρα θα ακούσετε και δεύτερη φορά! Ιδανική κυκλοφορία για τους φίλους των Warpaint, Dum Dum Girls αλλά και της riot girl φάσης.
Προτεινόμενα κομμάτια: Awful Need, Deconstructed, Last Chance

Με ελκύει ιδιαίτερα το γεγονός ότι όλο και περισσότερα πειραματικά ambient/ drone πρότζεκτ βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα (Cities’ Last Broadcast, The Bug, King Midas Sound, Cuts κ.α.). Μία τέτοια περίπτωση είναι και οι Nocturnal Emissions, πρότζεκτ του Άγγλου multimedia artist και συνθέτη Nigel Ayers. Η ιδιαιτερότητα αυτής της κυκλοφορίας είναι ότι αποτελεί ουσιαστικά μια επανακυκλοφορία κάποιων ηχητικών αναζητήσεων του Ayers από το 1988, οι οποίες αποτελούνται από διάφορες ηχογραφήσεις πεδίου –τόσο με ψηφιακά όσο και αναλογικά μέσα– συμπεριλαμβανομένων ηχογραφήσεων στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου αλλά και στην αγγλική ενδοχώρα του Derbyshire (από όπου κατάγεται ο Ayers). Το αποτέλεσμα είναι μία μυστηριακή, σχεδόν αποκρυφιστική σπουδή που τολμά να επαναπροσδιορίσει τη σχέση ακροατή – ηχητικού περιβάλλοντος, συμπυκνώνοντας έτσι τις διάφορες προσεγγίσεις του δημιουργού στην αισθητηριακή αντίληψη του ατόμου μέσω της ηχητικής αλληλεπίδρασής του με το φυσικό περιβάλλον... Όλα είναι ήχος!
Προτεινόμενα κομμάτια: Δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των κομματιών, καθότι ο δίσκος ακούγεται στην ολότητά του.

Αποφάσισα να συμπεριλάβω στο τοπ 5 κυκλοφοριών τον εν λόγω δίσκο κυρίως λόγω της ιδιαίτερης αγάπης που τρέφω για τους Hüsker Dü. Για τους μη μυημένους, ο Bob Mould ήταν ο κιθαρίστας/ τραγουδιστής των λατρεμένων, Αμερικανών melodic punk rockers, Hüsker Dü αλλά και του alternative rock σχήματος Sugar. Έχοντας ήδη σημαντικό αριθμό κυκλοφοριών στη σόλο καριέρα του, ο Mould κυκλοφορεί το 14ο άλμπουμ του «ανασταίνοντας» κατά βάση τον ήχο των Hüsker Dü (εποχές "New Day Rising" και "Candy Apple Gray") εμπλουτίζοντάς τον παράλληλα με τον συναισθηματισμό των Dinosaur Jr και άλλων alternative/ indie σχημάτων των 90s. Γενικά, ένα όμορφο άλμπουμ που σίγουρα θα θέλουν να ακούσουν οι φαν του είδους αλλά και των Hüsker Dü.
Προτεινόμενα κομμάτια: Sunny Love Song, Thirty Dozens Roses, Ι Fought